Plaag- en siektebestuur is van kritieke belang vir landbouproduksie en beskerm gewasse teen skadelike plae en siektes. Drempelgebaseerde beheerprogramme, wat slegs plaagdoders toedien wanneer plaag- en siektepopulasiedigthede 'n voorafbepaalde drempel oorskry, kan plaagdodergebruik verminder. Die doeltreffendheid van hierdie programme is egter onduidelik en wissel wyd. Om die breër impak van drempelgebaseerde beheerprogramme op landbou-geleedpotigeplae te bepaal, het ons 'n meta-analise van 126 studies uitgevoer, insluitend 466 proewe op 34 gewasse, waarin drempelgebaseerde programme vergelyk is met kalendergebaseerde (d.w.s. weeklikse of nie-spesiespesifieke) plaagdoderbeheerprogramme en/of onbehandelde beheermaatreëls. In vergelyking met kalendergebaseerde programme het drempelgebaseerde programme plaagdodertoediening met 44% verminder en gepaardgaande koste met 40%, sonder om die doeltreffendheid van plaag- en siektebeheer of algehele gewasopbrengs te beïnvloed. Drempelgebaseerde programme het ook voordelige insekpopulasies verhoog en soortgelyke vlakke van beheer van geleedpotige-gedraagde siektes as kalendergebaseerde programme bereik. Gegewe die breedte en konsekwentheid van hierdie voordele, is verhoogde politieke en finansiële steun nodig om die aanvaarding van hierdie beheerbenadering in die landbou aan te moedig.
Rekords is geïdentifiseer deur middel van databasis- en ander bronsoektogte, gekeur vir relevansie, beoordeel vir geskiktheid, en uiteindelik vernou tot 126 studies, wat in die finale kwantitatiewe meta-analise ingesluit is.
Nie alle studies het gemiddeldes en variansies gerapporteer nie; daarom het ons die gemiddelde variasiekoëffisiënt bereken om die variansie van die logaritmiese waarde te skat.verhouding.25Vir studies met onbekende standaardafwykings het ons Vergelyking 4 gebruik om die logaritmiese verhouding te skat en Vergelyking 5 om die ooreenstemmende standaardafwyking te skat. Die voordeel van hierdie metode is dat selfs al ontbreek die geskatte standaardafwyking van die lnRR, dit steeds in die meta-analise ingesluit kan word deur die ontbrekende standaardafwyking te bereken deur die geweegde gemiddelde variasiekoëffisiënt van studies wat sentraal standaardafwykings rapporteer, te gebruik.
Vir studies met bekende standaardafwykings word die volgende formules 1 en 2 gebruik om die logaritmiese verhouding en die ooreenstemmende standaardafwyking 25 te skat.
Vir studies met onbekende standaardafwykings word die volgende formules 3 en 4 gebruik om die logaritmiese verhouding en die ooreenstemmende standaardafwyking 25 te skat.
Tabel 1 bied die puntberamings van die verhoudings, geassosieerde standaardfoute, vertrouensintervalle en p-waardes vir elke maatstaf en vergelyking aan. Tregtergrafieke is opgestel om die teenwoordigheid van asimmetrie vir die betrokke maatstawwe te bepaal (Aanvullende Figuur 1). Aanvullende Figure 2–7 bied die ramings vir die betrokke maatstawwe in elke studie aan.
Meer besonderhede oor die studie-ontwerp kan gevind word in die opsomming van die Natuurportefeulje-verslag wat vanaf hierdie artikel gekoppel is.
Interessant genoeg het ons feitlik geen beduidende verskille in die doeltreffendheid van drempelgebaseerde plaagdodertoedienings tussen spesialiteits- en konvensionele gewasse gevind vir sleutelmaatstawwe soos plaag- en siektebeheer, opbrengs, ekonomiese voordele en impak op voordelige insekte nie. Hierdie resultaat is nie verbasend nie, aangesien drempelgebaseerde plaagdodertoedieningsprogramme vanuit 'n biologiese perspektief nie beduidend tussen hierdie twee gewastipes verskil nie. Verskille tussen konvensionele en spesialiteitsgewasse spruit hoofsaaklik uit ekonomiese en/of regulatoriese faktore, eerder as omgewingsfaktore. Hierdie verskille tussen gewastipes is meer geneig om plaag- en siektebestuurspraktyke te beïnvloed as die biologiese effekte van drempelgebaseerde plaagdodertoedienings. Spesialiteitsgewasse het byvoorbeeld tipies 'n hoër eenheidskoste per hektaar en vereis dus strenger kwaliteitsstandaarde, wat produsente kan motiveer om plaagdoders voorkomend toe te dien as gevolg van kommer oor minder algemene plae en siektes. Omgekeerd maak groot oppervlaktes konvensionele gewasse plaag- en siektemonitering meer arbeidsintensief, wat die uitvoerbaarheid van die implementering van drempelgebaseerde plaagdodertoedieningsprogramme beperk. Dus staar beide stelsels unieke druk in die gesig wat die implementering van drempelgebaseerde plaagdodertoedieningsprogramme kan vergemaklik of belemmer. Aangesien byna al die studies in ons meta-analise uitgevoer is in omgewings waar plaagdoderbeperkings opgehef is, is dit nie verbasend dat ons stabiele drempelwaardes oor verskillende gewastipes waargeneem het nie.
Ons analise toon dat drempelgebaseerde plaagdoderbestuursprogramme plaagdodergebruik en gepaardgaande koste aansienlik kan verminder, maar dit bly onduidelik of landbouprodusente werklik daarby baat vind. Die studies wat in ons meta-analise ingesluit is, het aansienlik verskil in hul definisies van "standaard" plaagdoderbestuursprogramme, wat wissel van streekspraktyke tot vereenvoudigde kalenderprogramme. Daarom weerspieël die positiewe resultate wat ons hier rapporteer, moontlik nie die werklike ervarings van produsente ten volle nie. Boonop, hoewel ons beduidende kostebesparings as gevolg van verminderde plaagdodergebruik gedokumenteer het, het die aanvanklike studies oor die algemeen nie veldinspeksiekoste in ag geneem nie. Daarom kan die algehele ekonomiese voordele van drempelgebaseerde bestuursprogramme ietwat laer wees as die resultate van ons analise. Alle studies wat veldinspeksiekoste gerapporteer het, het egter verminderde produksiekoste as gevolg van verminderde plaagdoderkoste gedokumenteer. Roetinemonitering en veldinspeksies kan uitdagend wees vir besige produsente en plaasbestuurders (US Bureau of Labor Statistics, 2004).
Ekonomiese drempels speel 'n sentrale rol in die konsep van geïntegreerde plaagbestuur (IPM), en navorsers het lank reeds die positiewe voordele van drempelgebaseerde plaagdodertoedieningsprogramme gerapporteer. Ons navorsing het getoon dat geleedpotige plaagbeheer noodsaaklik is in die meeste stelsels, aangesien 94% van studies 'n vermindering in gewasopbrengste sonder plaagdodertoediening aandui. Verstandige plaagdodergebruik is egter van kritieke belang om langtermyn volhoubare landbou-ontwikkeling te bevorder. Ons het gevind dat drempelgebaseerde toediening geleedpotigeskade effektief beheer sonder om gewasopbrengste in te boet in vergelyking met kalendergebaseerde plaagdodertoedieningsprogramme. Boonop kan drempelgebaseerde toediening plaagdodergebruik met meer as 40% verminder.AnderGrootskaalse assesserings van plaagdodertoedieningspatrone in Franse landbougrond en proewe vir die beheer van plantsiektes het ook getoon dat plaagdodertoediening verminder kan word deur40-50% sonder om opbrengs te beïnvloed. Hierdie resultate beklemtoon die behoefte aan verdere ontwikkeling van nuwe drempels vir plaagbestuur en die voorsiening van hulpbronne om hul wydverspreide gebruik aan te moedig. Namate die intensiteit van landbougrondgebruik toeneem, sal die gebruik van plaagdoders natuurlike stelsels, insluitend hoogs sensitiewe en waardevollehabitatteWyer aanvaarding en implementering van plaagdoderdrempelprogramme kan egter hierdie impakte verminder, en sodoende die volhoubaarheid en omgewingsvriendelikheid van landbou verhoog.
Plasingstyd: 4 Desember 2025